هیچ کس با من در این دنیا نبود                هیچ کس مانندمن تنها نبود

هیچ کس دردی ز دردم برنداشت               بلکه دردی نیز بر دردم گذاشت

هیچ کس شعر مرا باور نکرد                     خطی از شعر مرا باور نکرد

هیچ کس ویرانیم را حس نکرد                  وسعت تنهاییم را حس نکرد

در میان خنده های تلخ من                      گریه پنهانیم را حس نکرد

  در میان لحظه های بی کسی               درد بی کس ماندنم را حس نکرد

هیچ کس ان یار دلخواهم نشد                هیچ کس غمخوار وهمراهم نشد

هیچ کس جز من چنین مجنون نبود           هیچ دردی را نکرد از من دوا

                              جز خدای من خدای من خدا...